«هيچكس تنها نيست»

مخاطب با شنيدن اين جمله بلافاصله به ياد خدا مي‌افتد كه احساس
حضورش، همه انواع تنهائي‌ها را زايل مي‌كند؛ بنابراين وجه اول شعار، وجه اخلاقي و
عرفاني آنست.
ارتباط از جائي شروع مي‌شود كه تنهائي تمام شده است. ما متوليانِ
ايجاد ارتباطيم؛ بنابراين حضور ما مي‌تواند به معناي حذف تنهائي تلقي شود.

تنهائي را طاعون انسانِ قرن 21 مي‌دانند؛ زيرا تنهائي، به تنهائي، زمينه‌ساز
انواع افسردگي‌ها و روان‌پريشي‌هاي انساني است. ما با پيشكشِ ارتباطي دقيق و سريع،
به جنگ اين طاعون مي‌رويم.
تلقين ايده‌آل‌ها، موجد انرژي مثبت است بنابراين
مرور و واگويه "هيچكس تنها نيست"، "هيچكس مريض نيست"، "هيچكس فقير نيست"، "هيچكس
جاهل نيست" و جملاتي از اين دست، ما را به خوش‌بينانه‌ترين ايده‌آل‌ها و
مدينه‌فاضله‌هاي بشري سوق مي‌دهد.


بخشی از  مباني منطقي انتخاب «نام»،« نشان»،« رنگ» و«شعارتجاري» شركت
ارتباطات‌سيار .







  حراف
اول
رو هم ببینید.


 همراه دوم



4 نظرات:

رحیم گفت...

هیچکس اینجا نیست. همراه آخر !

محمد تقی گفت...

البته متخصصان علوم روانشناسی و همچنین کارشناسان شادی و نشاط می گویند که این عبارتها بار مثبت ندارند مثلن به جای من فقیر نیستم که عبارتی منفی است چون کلمه فقر را در خود دارد باید گفت من پولدار هستم و غیره.
-----
اینرا خواندم و یاد تبلیغ تهوع آور مانیتور ال جی افتادم که می گوید مانیتوری شایسته احترام. حتمن باید مانیتور را در خانه گذاشته و روزی دو سه بار جلویش تعظیم کنیم! چند شمع هم کنارش بگذاریم شاید حاجت هم بدهد.

cs 101000 گفت...

ای نامردا !

متو گفت...

اگه انسان فقط چند تا دوست انگشت شمار واقعی داشته باشه ؛ واقعاَ هیچوقت تنها نیست. دوستهای فله ای و یک بار مصرف به هیچ دردی نمیخورن.

ارسال یک نظر