چهار سال قبل :
انگار همين چند روز پيش بود آقاي دكتر پرويز حبيب اله زاده ،پس از هشت ساعت عمل جراحي، با لبخندي به لب از اتاق عمل اومدند بيرون ، به ما(پدر،برادر، خواهرم ومن) دست تكون دادند (اين صحنه هيچ وقت از يادم نميره) ما هم فهميديم كه عمل مادرم موفقيت آميز بود.،هشت ساعت،فكرشو بكنين هشت ساعت.
مادرم كانسر( با متاستاز ستون فقرات) داشت و مشكل حركتي پيدا كرده بود، پس از عمل چهار سال براحتي روي پاهاي خودش راه رفت ولي بيماريش،بيش از اين مجال ديدنش رو به ما نداد،روز مادر، به ياد دكتر هم بودم،امروز هم روز پزشك ،روزتون مبارك آقاي دكتر.
بقیه مطلب رو حتما بخونید.
روز پزشك
چهار سال قبل :
انگار همين چند روز پيش بود آقاي دكتر پرويز حبيب اله زاده ،پس از هشت ساعت عمل جراحي، با لبخندي به لب از اتاق عمل اومدند بيرون ، به ما(پدر،برادرو خواهرم) دست تكون دادند (اين صحنه هيچ وقت از يادم نميره) ما هم فهميديم كه عمل مادرم موفقيت آميز بود.،هشت ساعت،فكرشو بكنين هشت ساعت.
مادرم كانسر( با متاستاز ستون فقرات) داشت و مشكل حركتي پيدا كرده بود، پس از عمل چهار سال براحتي روي پاهاي خودش راه رفت ولي بيماريش،بيش از اين مجال ديدنش رو به ما نداد،روز مادر، به ياد دكتر هم بودم،امروز هم روز پزشك ،روزتون مبارك آقاي دكتر.
فكر اينكه مادرم فلج بشه و هيچ كاري هم از دستمون برنياد منو ديوونه مي كرد،درهمين تبريز،بزرگترين مركز درماني شمالغرب كشور، جوابمون كردند ،(دكتر پناهي رئيس فعلي نظام پزشكي تبريز،كه آب پاكي ريخت رو دستمون : دو سه ماه مهمون شماست !!!)هيچ، مشكل مضاعف هم درست كردند.
سال گذشته :
مادرم بيماريش سخت بود،خيلي سخت،كانسر داشت ،از تكرار اسم اين بيماري هم بدم مي آد.خب مريضي از اسمش معلومه كه چي به سر مريض مي آره،مشكل مثانه پيدا كردند،پزشك كلينك شيخ الرئيس كه فلوشيب جراحي مثانه از كانادا داشت،پس از مطالعه پرونده چهار ساله مادر،كه پر بود از ام ار آي،سي تي اسكن،راديولوژي،سونوگرافي،انواع اسكوپي(برونكوسكوپي،كولونسكوپي،آندوسكوپي)،آزمايش خون و..........قرار شد صبح در بيمارستان امام خميني بستري و پس از يه سيستوسكوپي،عصر همانروز مرخص كنند،يكماه ،يكماه تو اون بيمارستان،اون بخش گند و كثافت اورولوژي، (البته فرقي هم نمي كنه همه بخشهاش اينطوريند،باز يه خورده بخش دكتر ؟؟ ،اسم اين عزيز بمي رو فراموش كردم،بهتر بود) با دكترهاي نادون و رزيدنتهاي گنده دماغ و بي تربيتشون مارو اسير كردند،ماه رمضوني مجبور شدم تمام اهل محل ،دوست ،آشنا و غريبه رو ببرم انتقال خون ،چند بار بعلت بيعرضگي و سو مديريت بيمارستان،بي مسئوليتي دكتر مربوطه،نادوني رزيدنتها،حماقت پرستارهاي بخش اورولوژي و انتقال خون، پلاكتهايي رو كه ماه رمضوني از ،روزه دارها به سختي تهيه كرده بوديم ضايع كردند،يه چيزي مي گم،يه چيزي مي شنويد(يا درستش : يه چيزي مي نويسم،يه چيزي مي خونيد).
آخرشهم پس از چقدر زجري كه بيمار و خانواده امون كشيد،مارو جواب كردند.
اواخر سال گذشته :
زنگ زدم اورژانس: مريض بدحال دارم.
پاسخ دهي اورژانس : شما هموني هستي كه تا حالا چهار دفعه زنگ زده؟!
نه مادرم مريضه،خيلي بدحاله.
پاسخ دهي اورژانس : شما هموني هستي كه مريضت سه و چهار روزه كه هيچي نخورده؟!
نه!نه!
پاسخ دهي اورژانس : ببين اگه ميخواهي مريضت رو با آمبولانس بياري بستري كني،ما آمبولانس برا حمل بيمار نداريم!!!
..................
.................اينهم اورژانس!
از بيمارستان امام رضا،از بخش عفوني اش چيزي نمي گم،با يادآوري آنروزها، از سو مديريت درماني،از حماقت،جهالت پرسنل درماني،از اينكه چقدر عقبيم حالم بهم مي خوره.
پابلاگ:
ايرج و سيما نورچشمي هاي دكتر پناهي، در ايران از هيچ كنكوري(دولتي،آزاد،پيام نور......) هيچ رتبه اي نياوردند،نمي دونم مجارستان يا يوگسلاوي رفتند و با قبول زحمت يه دو ترم ،زبان وگردش ،تفريح و تجارت بعد هم با سهميه هيئت علمي (پاپي) بدون كنكور(اخه) يكي داندنپزشكي يكي هم پزشكي خوندن،خوندن كه چه عرض كنم.......
6 نظرات:
احسنت به این دکتر و چه عمل سختی!!!
بروزم با مشهد و معضل مدیران کوتوله
سلام .دوست عزيز
خدا مادرت را رحمت كند . خوب من ميدانم شما چه زحمتي كه نكشيديد . اين بيمارستان هاي گند ايران اگه مريض نداشته باشي هم غير قابل تحمل است چه برسد به اينكه عزيزت را بسپري دست اونها . البته استثناعاتي هم توشون يافت مي شود. واقعا آدم ديوانه مي شود. ماها و يا سالها وقت لازم است تا آدم به خود بيايد البته اگر محيط كاري آدم سالم باشد . از اونجا ميايي محل كار ميبيني مافيا بازي و دزدي و رشوه و ..... ديگه خستگي روي خستگي جامعه بيرون هم گند وفاسد .....
ولي تاكي سوختن وساختن
سلام دوست عزیز
خدا مادرت رو رحمت کنه. خیلی ناراحت شدم. من هم مادربزرگ عزیزم رو در اثر بی سوادی یه دکتر احمق از دست دادم. وقتی نوشتی که چقدر توی بیمارستان امام اذیت شدین همه تجربه های تلخ گذشته اومد جلوی چشمم. مادر بزرگم مثل شیر بود یه شیر زن، فقط کمی ناراحتی قلبی داشت ، اسم دکتر یادم نیست ولی خوب یادمه با تجویز یه داروی غلط، مادر بزرگ عزیز و مهربونم بیشتر از یک روز طول نکشید که ....
انقدر دلم براش تنگ شده که نگو هنوز بعد از چهار سال باور ندارم که رفته هنوز هر وقت میرم خونه عمه چشمام دنبالش میگردن اما ذهی خیال باطل ...
خیلی خاطره تلخ دارم ، دختر برادرم که توی بیمارستان زنان خوب بهش نرسیدن، مادر خوبم که جلوی چشمامون روز به روز داره حالش بدتر میشه، چون دواهاش پیدا نمیشه آخه خیر سرمون توی تحریم هستیم!
پدر شوهرم که هیچ دکتری از مریضیش سر در نمیاره،
شوهر گلم که دیسک کمر داره و تا حالا پیش هر چی دکتر توی تبریزه بردم اما هر کدومشون یه چیزی میگن، تا حالا حرف دو تاشون مثل هم نبوده، یکی میگه باید عمل بشه ، یکی میگه فلج میشه ، یکی میگه عمل لازم نیست، موندم که به حرف کدومشون گوش کنم؟
خودم هم که دربدر تر از همه هستم! اما باز هم دکترای خیلی خوبی داریم که باید دستشون رو ببوسیم مثل آقای دکتر شیمیا (پزشک معالج همسرم)،
آقای دکتر بزاز زادگان (که ناراحتی روده و معده منو درمان کرد)
روز پزشک به همه پزشک های مسئولیت پذیر مبارک.
سلام
قریب نه سال قبل در یک تجربه تقریباَ مشابه همان جوابی را دکتر پناهی به شما داده بود به ما نیز داد ... مادر را به تهران بردیم و زیر نظر دکتر عباسیون که واقعاً یکی از نعمات خدادادی به این کشور است تحت سخت ترین عمل جراحی قراردادیم( تومور مغزی ) ... من نیز چهره این دکتر را که پس از هشت ساعت انتظار از اتاق عمل بیرون آمده و خبر موفقیت آمیز بودن عمل را به ما داد فراموش نخواهم کرد ...
هر چند عوارض عمل تا کنون گریبانگیر مادر بوده است اما این جراح هر کجا که هست پاینده باشد ...
و اما در مورد مادرت :
" به بهشت نمی روم اگر مادرم آنجا نباشد "
منم روز پزشکو به همه ی پزشکا و خودم ( در سالهای آینده ) تبریک میگم
سلام.
یاد مادر دوست داشتنی و صبورتان گرامی باد.
یاد وخاطره وآن لبخند زیبای ایشان هیجوقت ازحافظه ماپاک نخواهد شد.
درداشتن خصوصیات مادر نمونه ایشان بی همتا بود.
خدا رحمت کند.
موهبتی بود که زود از دست رفت.
خداوند همه مادران راعمر طولانی دهد.
ارسال یک نظر